Tai Chi met attributen

Een extra dimensie aan de beleving van Tai Chi

Tai Chi beoefenen met attributen en wapens geeft een extra dimensie aan uw Tai Chi beleving. Traditioneel zijn wapenvormen, zoals met het zwaard, stok en waaier deel van de authentieke Tai Chi training. Zij helpen de Tai Chi beoefenaar om de Tai Chi principes verder te verfijnen en om het eigen energieveld en de gevoeligheid tot voorbij het eigen lichaam uit te breiden.

In China worden de Jian (rechtzwaard) , de Dao (kromzwaard), de Qiāng (speer) en Gùn (staf) als de vier traditionele wapens beschouwd. Daarnaast zijn er nog de de Bang (korte stok) en de Tuan Shan (waaier)

jian (劍) het Chinese rechtzwaard

De Jian is het klassieke, rechte, tweesnijdende Chinese zwaard en heeft een lange en rijke geschiedenis van meer dan 2.500 jaar. Het wordt vaak de “gentleman van de wapens” genoemd in de Chinese krijgskunst en cultuur.
De jian begon als een bronzen wapen in de Strijdende Staten-periode (770–476 v.Chr.) en evolueerde naar staal tijdens de Han, werd een symbool van verfijning in de Tang en bleef daarna vooral een cultureel en martial arts-wapen. Het is minder een massawapen geweest dan de dao, maar heeft juist daardoor een elite- en culturele status behouden.

Dao (刀) Het Chinese kromzwaard

De Dao, vaak in het Nederlands aangeduid als het Chinese kromzwaard of sabel, heeft een lange en rijke geschiedenis in de Chinese krijgskunst en militaire traditie. De vroege dao’s waren eenvoudiger te vervaardigen en sterker in slagkracht dan de jian, dao’s kregen meer gebogen vormen, beïnvloed door steppevolken (Turken, Mongolen) die sabels gebruikten.De dao’s waren enkelvoudig geslepen en vooral de cavalerie en soldaten verkozen de dao omdat het beter geschikt was voor krachtige houwende aanvallen tijdens beweging. Dit was vooral een infanteriewapen. Dao’s waren standaarduitrusting van het leger, maar ook geliefd in de Chinese krijgskunsten zoals Wushu en Tai Chi

Qiāng (羌) Chinese waaier

De Qiāng waaier verwijst meestal niet naar een standaardvormige waaier zoals de traditionele handwaaiers (扇 shàn), maar naar een waaier die specifiek verbonden is met bepaalde Chinese culturen en militaire of ceremoniële toepassingen. Qiāng is de naam van een etnische groep die oorspronkelijk in het westen van China leefde, voornamelijk in gebieden van het huidige Sichuan en Qinghai. De Qiāng-stammen hebben een lange geschiedenis (meer dan 2.000 jaar) en hun cultuur beïnvloedde bepaalde kunstvormen en voorwerpen in China, waaronder rituele objecten.

bang (棒) Chinese stok

De bang is een traditionele Chinese korte stok van ca. 40 cm die in vechtkunsten wordt gebruikt, vooral in Kung Fu (Wushu) en TAi Chi. Het is een van de oudste wapens in de Chinese krijgskunst en staat bekend als het “moederwapen” omdat het de basis vormt voor veel andere wapens (zoals speren, hellebaarden en lansen). De langere versie is de gùn. een staf van ca. 180 cm. De bang begon als een landbouw- en gebruiksvoorwerp (houten stok voor lopen, werken of dragen). Het wapen ontstond waarschijnlijk uit de noodzaak om zich te verdedigen met eenvoudige stokken. In oorlogstijd werd de stok een effectief wapen. Er bestaan geschriften uit de Han-dynastie (206 v.Chr.–220 n.Chr.) waarin de stok in gevechtstraining wordt genoemd. De bang wordt vaak beschouwd als de basis van wapenbeheersing. Veel stijlen beginnen met stoktraining voordat leerlingen overstappen naar zwaard, speer of andere wapens.

1 / ?