Tai Chi (Taiji) is een traditionele Chinese bewegingskunst die vaak wordt omschreven als een interne vechtkunst en als een meditatieve bewegingsvorm.
Tai Chi vindt zijn oorsprong in China en wordt meestal toegeschreven aan Chen Wangting, een militaire commandant uit de 17e eeuw. Hij combineerde vechttechnieken met filosofische principes uit het taoïsme en het confucianisme. Tai Chi is gebaseerd op de concepten van yin en yang, de tegengestelde krachten die samen een dynamisch evenwicht vormen.
Er zijn verschillende stijlen van Tai Chi, waaronder de Chen-, Yang-, Wu-, Sun- en Hao-stijl. De Yang-stijl is wereldwijd het meest populair en kenmerkt zich door zachte, elegante bewegingen
Verschillende stijlen:
Chen-stijl
oudste, dynamisch en met afwisselend explosieve bewegingen.
Yang-stijl
meest verbreid, vloeiende en rustige bewegingen
Wu- en Sun-stijl
variaties met eigen accenten, meer compact, of met nadruk op veerkracht veerkracht.
Tao
is geen stijl, het zijn alle zachte oefeningen uit bovengenoemde stijlen, uitgangspunt van de Taoistische Tai Chi is dat de docenten in staat zijn om de oefeningen waar nodig dusdanig kunnen aanpassen zodat iedereen ongeacht fysieke gesteldheid Tai Chi kan beoefenen.
Lees hier meer over Tai Chi Tao